شهید از طلوع تا عروج

منبع : رومه کرمان امروز

به قلم : علی اکبر دامغانی

با گروهی از بچه های صدا و سیما برای تهیه برنامه راه سبز که مخصوص روستاییان بود به جهاد کشاورزی سیرجان مراجعه کردیم. قبل از ورود به جهادگران سیرجانی اطلاع داده شده بود و آنها آمادگی کامل داشتند. با این وجود برای عرض ادب به اتاق رییس جهاد رفته تا از نقطه نظرات وی در خصوص هر چه بهتر شدن برنامه مطلع شویم. وقتی وارد اتاق رئیس شدم آقایی با ویلچر از پشت میز کارش جلو آمد و دست مرا فشرد و حال احوال گرمی با من انجام داد. تازه متوجه شدم که ایشان مدیریت جهاد را برعهده گرفتند. روی دیوار پشت سر آقای مدیر نامش روی تابلویی کوچک حک شده بود و نوشته بود؛ سید نظام الدین احسایی .ایشان جانباز 70 درصد بودند و به من گفت ما در این شهر سوژه های بسیار داریم. فعالیتهای کارکنان این جهاد بسیار است شما تا دلتان بخواهد می توانید برنامه تهیه کنید.
جواب دادم: بله من با آقای ایران نژاد هماهنگی کردم. ایشان فعالیتهای کشتارگاه مرغ و شروع کار سیستمهای آبیاری قطره ای را در نظر گرفتند. آقای احسایی گفت: درست است این فعالیت ها در اولویت است و مرا به صرف چای دعوت کرد. پس از خوردن چای از ایشان خداحافظی کردم و به محل سوژه رفتیم. در بین راه از آقای ایران نژاد پرسیدم آقای احسایی چرا؟ روی ویلچر است، جواب داد. او در محاصره سوسنگرد در حلقه عراقی ها گیر می افتد. تیری به سویش شلیک می شود و قطع نخاع می شود. بعدا هم یک چشمش نابینا می شود و بعد از بهبودی او را به عنوان مدیر انتخاب می کنند البته قبل از قطع نخاع شدن هم یک مرتبه در عملیاتی اتومبیلشان توسط خمپاره منهدم می شود ولی جان سالم به در می برد و مجروح می شود و مدتی در بیمارستان هایی در شیراز و تهران بستری می شود. او در سال 68 هم ازدواج می کند و خداوند 2 دختر به او عطا می کند. ما بعد از پایان کار فیلمبرداری به کرمان عزیمت می کنیم. اما متاسفانه بعد از چند روز آقای سید نظام الدین احسایی که برای سالگرد ورود امام و افتتاحیه چند طرح آماده می شد. درد شدیدی سینه اش را فرا می گیرد و قلبش از کار می ایستد و به شهادت می رسد. 
سید نظام الدین فرزند سید محمد بود.وی در سال 1337 در سیرجان به دنیا آمد و در سال 56 در رشته فیزیک دانشگاه شهید باهنر پذیرفته شد و در اوایل جنگ به جبهه رفت. روحش شاد.